AT AHMET HERKESİN ADAMIYDI!

Ahmet Albayrak namı diğer AT AHMET, 1960 sonrası zuhur
etti. 1960 yılına yani Demokrat Parti 1960 İhtilali ile devrildikten
sonra… O tarihe kadar bir başka Ahmet Sarıyer’de nam salmıştı: Sarhoş
Ahmet, Kunduracı Ahmet lakapları ile anılan bir başka eski Sarıyerli
Ahmet vardı.

Sarhoş Ahmet enteresan bir adamdı. Sabah akşama kadar
içer, kendi kendine konuşur, küçücük dükkânında (manav Nebi’nin
dükkanı) ayakkabı tamiri yapar, burada yer içer, burada yatar
kalkardı. Kendine kendine konuşur; günlük olayları tartışır, laf
atanlara dik dik bakar ya güler ya da lafları karıştırırdı… Sarıyer’in
Demokrat Partideki en ağır topu idi. Görevi her cumartesi saat 13.00
parti bayrağını, Türk bayrağı ile birlikte parti binasına asmak ve
pazar akşamı saat 17.00 de indirmekti. Bu durumu bir süre devam etti
ve bir sabah öldüğü öğrenildi. Defnedildi. Dükkânı boşaltılırken
yüzlerce kitap çıktı dolaplarından. Hemen hemen klasiklerin tamamı
vardı ve hepsini de okumuş, gerekli gördüğü yerlerin altını çizmişti.
O zaman anlaşıldı hayli kültürlü bir aileden bu duruma geldi Sarhoş
Ahmet.

İşte bu Ahmet’in yerini 1960 dan sonra AT AHMET aldı. Hem
de ne alış. Adeta Sarıyer’de Adalet Partisi denildiği zaman akla gelen
ilk isimlerden biri oldu. İlk görevi her cumartesi öğle vakti parti
binasına Türk ve parti bayraklarını asmak, pazar akşamı indirmekti.
Sonraları toplantı akşamları toplantılara katılmak, açık toplantılarda
bulunmak, gerektiğinde istenilen görevleri yerine getirmekti. Sabah
akşam cebinde Son Havadis gazetesi ve iki üç paket sigara ile dolaşır,
çalmadık kapı bırakmaz, herkesle dertleşir, dalgasını geçerdi.

Ahmet inşaat ustasıydı. Bir ismi de Kalfa Ahmet idi.
Müthiş hırslı, hevesli ve eli çabuk kafası çalışan bir adamdı. Ne
zaman kafayı sıyırdı o zaman çalışamaz oldu, böyle olunca da partisine
daha fazla zaman ayırır oldu… Partisinin mitinglerinin, önemli
adamıydı, her eksiğin giderilmesi, afişlerin asılması gibi
angaryaların sorumlusu oydu. Sabahlara kadar uyumaz dolaşır,
istenilenleri yerine getirirdi…

Ahmet’in iki tutkusu daha vardı. 1) Hasta Galatasaraylı ve
2) ölümüne Sarıyer Spor kulübü taraftarıydı. Her iki takamın maçlarını
kaçırmaz, eli yettiğinde maçlara giderdi.

Yazın yapılan hazırlık maçlarından önce zaman zaman
oynanan emekliler takımımızda oynamak isterdi. Yalvarır, yakarır
sonunda takımı yapanlar dayanamaz on ikinci adam olarak oynatarak
gönlünü alırlardı.

Kafasının sıyrık olduğunu bildikleri için maçlara girerken kendisine
bilet falan soran olmaz, biraz kızdırırlar sonra da maça alırlardı.
Ali Sami Yen Stadında Galatasaray Sarıyer maçı var. Maç ana baba günü.
Ahmet elinde saten Sarıyer bayrağı tribünde ileri geri gidip geliyor.
Sarıyer’den Çelebiç golü attığı zaman da tribünde kızılca kıyamet
kopuyordu. Beş on kişi birden At Ahmet’in üzerine çullanmış sille
tokat vuruyorlar. Bir anda rahmetli AMEŞ HİLMİ REİS atılarak o dev
gibi gövdesi ile kalabalık arasına dalarak fırıncı küreği gibi koca
elleri ile ortalığı temizliyor ve At Ahmet’i kurtarıyordu. Sadece bu
maçta mı? Sarıyer’in her maçına bayrakla geliyor bağırıp çağırıyor
zaman zaman tartaklanıyor zaman zaman dalgasını geçerek günü
tamamlıyordu.

Bir ara tam anlamıyla kafasını sıyırdı, hayli rahatsızlık
çekti ama bir iki yıl sonra Ayşe Hanımla evlenirken kendine geldi.
Yeğeni Murat Kalfa’nın verdiği bir dairede ömrünü tamamladı.

At Ahmet Sarıyer’in deniz kenarında ki ilk lokal binasının
temelinin atılmasında usta olarak görev aldı. Hizmeti var yani.
Sonraları, yani birkaç ay sonra lokalinde önünde bir Atatürk büstü
yerleştirme çabamız oldu. Bir gece At Ahmet kolları sıvadı ve bir saat
içinde güzel bir kaide yaptı ve CHP ilçe merkezinden getirilen Atatürk
Büstü kaideye yerleştirildi. Bu alan yıllarca merasim alanı olarak
kullanıldı.

At Ahmet’in en büyük isteği Sarıyer stadının lig maçlarına
açılmasını görmekti. Stadın eksikliklerinin giderilmesi için hayli
çalıştı ama bir gece beyin kanaması geçirerek hastaneye kaldırıldı ve
bir ay sonra da vefat ederek gerçek dünyasına göçtü.

Kısaca AT AHMET sadece Sarıyerlilerin değil, Sarıyer
semtlerinin tümünün tanıdığı biriydi. R. Fener’den Bahçeköy’e, R.
Kavak‘dan Çayırbaşına, Kireçburnu’ndan R.Hisar’a kadar sevilen
biriydi.

Unutmayalım Sarıyer Spor Kulübünde fahri olarak
malzemecilikte yaptı. Çamaşır yıkadı, ayakkabı temizledi, soyunma
odasının badanasını, boyasını da yaptı.

Bu vesile ile AT AHMET‘İ (Ahmet Albayrak) Fatih’a okuyarak
anıyoruz. Allah rahmet eylesin…

29.01.2020