Fevzi Kılıç çocuk laştan beri atıldığı iş hayatında çalışıp didinip durdu. Çocukları yetişti,. gelişti işe sarıldığı, tam oh diyeceği zaman meyva toplamak için çıktığı ağaçtan düşünce bir daha iflah etmedi. tam tamamına 13 kez ameliyat masasına yattı.
Kırıkları. çatlakları ve çıkıkları ile uğraştı. Günlerce alçılar, sargılar içinde kaldı. Son rahatsızlığını ise hiç beklemiyordu çünkü belini büken hastalığı ile ilgili değildi ve bu hastalığını yenemedi.
Günlerce yattığı hastaneden sağlıkla çıkamadı, aksine ölüm haberi geldi. Herkese karşı saygı duyan, içinin güzelliği yüzünde yansıyan bir iyi insandı. Hiç öfkelendiğini ve ağır konuştuğunu duymadım. Takılanı, şakalaşanı çoktu…
Şaka yapmaya bayılır, banada takılır dururdu sık sık. Hani ben de öyle yenilir yutular şakalar yapmazdım. Buna rağmen gülerek karşılar ve cevap verirdi. Zaman zaman takılırdı bahna ve şöyle derdi: “Balcı şu işe bak be; Fevziler karışıyor, Kılıçlar yarışıyor sakın bir terslik olmasın” . Sana azrail yaklaşamaz derdim,” inşallah” der gülerdi. Nitekim, Fevziler arasında sona kaldı ama dünya baki değil ki, onunda sırası geldi ve aramızdan ayrıldı. Allah gani gani rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)