Nazım Adatepe’yi herkes tanır ama “ARŞIN NAZIM” olarak tanır. Dükkânının ismi olan “ARŞIN” Nazım ağabeyin yakasına yapışık öz ismi gibi takılı kalmıştır.
Aşağı Arşın, yukarı arsın… Nazım Ağabey ölene kadar bu isimle birlikte yaşadı. Vefat haberi geldiğinde ilk duyulan söylem “Arşın Nazım öldü” oldu. Nazım Ağabey, halim salim, güler yüzlü, konuşurken, karşısındakini üzmemek için büyük gayret sarf eden bir insandı. Acaba kırdım, üzdüm mü darılttım mı düşünceleri ile her gün yoğrulur dururdu. Oysa onun ağzında üzücü söz çıkmazdı. Dükkânı hepimizin uğrak yeriydi. Uğrar selam verir, iki kelam eder çeker giderdik.
Dükkânı bu nedenle bazı insanların durak ettiği yerdi. Tabii kendisinin dert ortağı arkadaşları da vardı, İlhami Karagöz gibi… Gençlerden yani bizden ve bizim gibi olup da onunla selamı sabahı olanlara zaman zaman yol gösterici olur, aşırılıklardan kaçınmamızı ısrarla söylerdi.
Nazım ağabey çok itidalli bir insandı. Dengeliydi, aşırılığı yoktu. Ciddi ve vakur bir insandı. İki erkek kardeşi Nihat ve Hamdi de ağabeylerine karşı asla saygıda kusur etmez, bir büyüğe gösterilecek saygıyı fazlası ile gösterir, mükemmel bir aile bağı örneği gösterirlerdi…
Nazım ağabey mutevaziliği, güler yüzü ve daime itidalli konuşmaları ile dikkat çeker, yakın dostları ile konuları dertleşir dururdu. Elbette ki günlük siyasi ve ekonomik olayları çok yakından takip eden biri olarak tanıdığımız Nazım Ağabey de ecele yenik düştü ve aramızdan ayrıldı. Allah gani gani rahmet eylesin, mekanı cennet olsun…
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)