Rumelikavak’lıdır. 1961 yılında doğmuş ve 5 yaşında denizle tanışmış bir daha denizden kopamamıştır. Babası Yakup Köseoğlu annesi Nermin Köseoğlu’dur. Yani demek isterim ki, hani bir deyim vardır ya “Anadan doğma” İşte öyledir Necla Reis.
Hiçbir şeyden geri kalmayan, inatçı bir yapısı olduğu için istediklerini yapmakta zorlanmamış kendisini de kabul ettirmiştir.
Babasının kürekli bir sandalı vardır. Baba Yakup küçük ağ ve olta balıkçılığı yapmaktadır. Boğazın neresinde hangi balık, hangi mevsimde hangi koy ya da kıyıda veya hangi derinlikte bulunduğunu çok iyi bilmektedir. Eşi Nermin Hanımla ile balığa gitmekte, belirli yerlere ağ atarak balık avlamaktadır. Her yere kürekle gider yine kürekle Rumelikavağa dönerdi. İşin ehli olduğu için işleri de fena değildi..
Necla Yazıcı durur mu o da babasını yalnız bırakmıyor ve tayfası olarak asılıyordu küreklere. Tek zorlandığı onlar akıntıya karşı kürek çekmekti. Çocuk yaşta olduğu için pek zorlanıyordu. Bunu hisseden Babası küreklere geçiyor onu dinlendiriyordu. Yakaladıkları balıkları ise Sarıyer’de mezatla satıyorlardı. Küçük Nermin’in payı, çift tabak tavukgöğsü ve dondurma olurdu.
Okulunu ihmal etmiyordu. Rumelikavak İlkokulunu, Sarıyer Ortaokulunu ve Sarıyer Vehbi Koç Vakfı Lisesini bitirdi ve kendisini tamamen balıkçılığa verdi.
Soğuk havalarda babasının kendisini başaltına yatırdığını, üzerine paltosunu örttüğünü anlatırken de o günleri yaşar gibi oluyordu. Ben de baba sevgisi, bir başkadır o benim ışığımdır diyor ve o nedenle babam sayesinde denizi sevdim, balıkçılığı meslek seçtim diyor. İlave ediyor böyle olmasa 50 yıldan fazladır nasıl dayanılır bu işe!
Unutamıyor yakaladıkları tekirlerin pullarını dökmesini, tablaya dizmesini, üzerlerini gazete kâğıdı ile örtüp nar gibi kızarmalarını… Bu arada babasından denizcilik ve balıkçılığı öğrenirken, ısrarla zehirli olan trakonya ve dış kısmı çok kılçklı olan iskorpitten uzak durmasını istemesini…
Tam 50 yıldır balıkçılıkla uğraşıyor. Beş yılını Almanya’da geçirdikten sonra yurda geri gelerek ve aynı mesleğe devam etti Necla Reis.
Bir deniz gezisi sırasında fırtınaya yakalandılar. Tekneyi kullanan kişiyi deniz tutunca kaptan teknenin kumandasını kaybedince kalakaldı. Herkes şaşkındı! Ne olacak, tekne batar mı, düşünceleri gezide kileri rahatsız ediyor, herkes çaresizce bakınıp dururken, küçük Necla bir çırpıda kuleye çıkarak kumandayı ele alıyor ve dalgalarla, rüzgârla boğuşa boğuşa tekneyi Rumelikavağı limanına getirme başarısını gösteriyordu.
Hayatı denizde geçiyordu. Mevsiminde hangi balık avlanacaksa hazırlığını yapıyor ve asla kimseden geri kalmıyordu. Bu arada kürekli sandaldan kurtuluyor ve motorlu tekneye geçiyordu.
Kadın balıkçı tutucu sayısı az değil ama bunlar sadece amatör balıkçı, profesyonel değiller. Necla Reis balıkçılığı anasından, babasından devraldı, şimdi de kendi kızını balıkçı reisi olarak yetiştiriyor.
Balıkçılık ile ilgili her toplantıya katılır, söz alır, bildiklerini ya da önerilerini sıralayarak denize, balıkçılığa yararlı olabilmek için çırpınır durur.
REİS olarak tanınan Necla Yazıcı Rumelikavak Su Ürünleri Kooperatifi ortağı ve üyesidir. Ayrıca Geri Kazanımlar ve Geri Dönüşümler Derneği Onursal Üyesidir. Gemi Adamları Belgesi, Avlanma Belgesi, Su Ürünleri Avcılığı Belgesi, Telsiz Belgesi, Kaptanlık belgesi var.
Aranan balıkçı reisler inden biri olan Necla Yazıcı pek çok Tv programlarına çağırıldı, röportajlar verdi, yazılı medyanın gündemine oturdu.. Bilgi alış verişinde bulunuldu.
Deniz ve tabii ki balıkçılıkta Reis demek her şey d emektir. Necla Yazıcı da Reis olduğuna göre istediği yere gelmiştir ve işini devam ettirmektedir. Yerine ise kızını hazırlamaktadır.
Bu arada denizi kendisine sevdiren babası Yakup Köse, annesi Nermin Köse ve kayınpederi ve aynı zamanda amcası olan Cemal Köye’ye rahmet olsun diyor ve onlar benim yolumu aydınlatan deniz feneri ışıklarıdır diyor.
Ben de Necla Reis’e rastgele diyorum.
17.04.2022
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)