HAYAL DEĞİL- XXVI

Bir ayı aşkın evdeyiz. İyi ki yaşlanmışız mı demek lazım,
bilmem ki! Koronavirüs herkesi eve başladı. Hele bizim gibi 65 yaş
üstü olanlar… Af yok, hepevdelerr. Hele şu FOX TV de Mucize Doktor da
olmasa yandım gülüm keten helva. Tabii Belgeselleri de unutmamak
lazım, imdada yetişiyorlar…

İnsan hayatında pek çok mutlu olaylar
vardır. Yaşanmışlıklar, terk edilmişlikler ya da kazanılmışlar. Hele
sportif yarışmalardaki başarılar yani şampiyonlukların tadına doyum
olmaz. İşte bugün anıları Sarıyer’in Şampiyonluklarına ayırıyorum.

Sarıyer, şampiyonluğa yabancı bir takım değil. Örneğin
1943/44 ve 1944/45 de iki kez İstanbul II. Amatör Ligde Boğaziçi Grubu
Şampiyonu oldu. Sonrasında uzun bir süre suskunluktan sonra
Profesyonelliği kabul etti (1956). Profesyonel ligde de en güçlü
ekiplerden biriydi Sarıyer ve arka arkaya üç sezon şampiyonluğu
kaçırdı. 1956/57 de ve 1957/58 de üçüncü, 1958/59 da ikinci oldu.

Ne var ki dört sezon sonra yani 1962/63 döneminde İstanbul I. Profesyonel
Mahalli Lig Şampiyonu oldu ve yeni kurulan II. Türkiye Ligine
yükseldi. Sonraki yıllarda Sarıyer tekrar karanlık bir döneme girdi ve
küme düştü. II. Türkiye Liginde iki dönem kaldı ve ikinci döneminde
1970/71 sezonunda muhteşem bir sezon geçirerek şampiyonluğa ulaşarak
II. Türkiye Ligine yükseldi. Sarıyer Spor kulübü yönetici, taraftarı
ve sporcularının tek amaçları vardı.

I. Türkiye Ligine yükselmek. Bunu başarmak için olağanüstü mücadeleler verildi. Ve nihayet bunu da
gerçekleştirmeyi başardı ve şampiyon oldu. Şampiyonluğu kazanırken en
büyük rakipleri Esk. Demirspor, Lüleburgazspor, Tekirdağspor idi.
Rakiplerinden sıyrılmayı bildi ve 47 puanla şampiyon olurken ikinci
Esk. Demirspor 45, Lüleburgazspor 43 puanda kaldılar. Şampiyon
kadronun pek çok futbolcusu Sarıyer altyapısından yetişmiş gençlerdi.
Örneğin; Büyük Eyüp, Zeki, Küçük Eyüp, Şener Çınar, Mustafa Pırnal,
Cengiz Oğuz, Şevki Ergüven, Yusuf Dalgıç… Diğerleri; Ekrem, Mustafa
71, Tarık, Tevfik, Andon, Garo, Hayri, Yusuf, Kasım, İrfan, Yıldırım
Benayyat, Metin Meşe, Haşim, Metin Kalkan… Ve inandılar başardılar…

Sarıyer II. Lig Kırmız Grup Şampiyonu olurken 28 maçta 21
galibiyet, 5 beraberlik ve 2 yenilgi aldı Attığı 45 gole karşın sadece
8 gol yedi ve 47 puan topladı. Bütün liglerin en az gol yiyen takımı
oluyordu lacivert-beyazlı ekip.

Sarıyer’in en büyük şampiyonluğu şüphesiz ki kırk yıllık
özlem olan II. Türkiye Liginde şampiyon olmak ve Türkiye Birinci
Ligine yükselmekdir. Bugün bunu ele alalım bakalım neler olmuş.
Sarıyer, Düzce, Vefa Simtel, Karagümrük, Karabük, Anadolu,
Lüleburgazspor şampiyonluk için mücadele eden takımlardı. İşte Sarıyer
bu takımlar arasından sıyrılarak 1981/82 sezonunda II. Türkiye Ligi
(A) Grubu Şampiyonu olarak I. Türkiye Ligine yükseldi. Sarıyer bu
sezonda unutulmaz müsabakalar oynadı. Vefa Simtel, Lüleburgaz,
Karagümrük, Beykoz, Tekirdağ maçları ve diğerleri…

Takım gençlerden kurulu hepsi jilet gibi. Müthiş koşan, mükemmel mücadele eden, harika
top tekniği olanların karma olduğu bir ekip. Sarıyer’in altyapısından
yetişenlerin çok olduğu bir kadro! Dadaş Mahmut, Altay, Dadaş Aykut,
Oktay, Ahmet Sert, Engin, Hüseyin, Turgay… Sonra diğerleri, Mehmet
Kalkavan, Oğuz K. Aydın, Hakan, Mustafa, M. Şansal, Mehmet Orman,
Mustafa Nur, Yılmaz, Cevat, Atilla. Cihat, Rıfkı, Hayri, İlkay…
Aykut’un Tekirdağ’a attığı muhteşem gol, Mustafa Nur’un Rakip sahada
son saniyelerde Alibeyköy’e attığı harika kafa golü, Vefa Stadında
Vefa Simtel ve Karagümrük’e karşı alınan galibiyetler ve sonunda elde
edilen şampiyonluk. Bir yıl boyunca ip üzerinde hünerli cambazlar gibi
yürüyen bir yönetim kurulu: Erdal Aksoy, Fazlı Yalı, Av. Fikret Canlı,
Ahmet D. Otmar. Mazhar Meci, Kenan Dereli, Sami Canel, Cemalettin
Usta, Mustafa Pırnal, Eyüp Odabaşı, Metin Kaya Çağlayan, Dr. Mehmet
Sağlam, Orhan Durul, Hakkı Atağ ve Celal Demir…

Sarıyer şampiyonluk ipini göğüslerken İkinci Düzcespor,
üçüncü de Anadolu oluyordu. Sarıyer 43, Düzcespor 39 ve Anadolu 36
puan topluyorlardı.

Sarıyer I. Türkiye Liginde 12 sezon kaldı. İlk sezon ligde
barınabilmek için boğuştu. Sonraki yıllarda klasmanda üst sıralarda
yer aradı kendisine. Arka arkaya başarılı dereceler yaptı. Lig
dördüncülüğü, beşinciliği, yedinciliği gibi dereceler yaptı. Milli
takıma futbolcu verdi. Balkan Kupasını kazandı…

Ne zaman mali sıkıntı baş göstermeye başladı, yavaş yavaş gücünden kaybetti ve pek çok
atraksiyonla karşı karşıya kaldığı bir dönemde II. Lige düştü. İkinci
ligde bir süre kaldıktan sonra tekrar şampiyon olarak tekrar I.
Türkiye Ligine yükseldi ise de ancak bir sezon kalabildi ve tekrar bir
alt lige düştü. Önce Banka Asya liginde mücadele etti, oradan da düştü
ve halen II. Ligde mücadelesini sürdürüyor. Ebetteki ligde kalmak ve
şampiyon olmak çok iyi ama esas amaç kulüp olarak yaşamını devam
ettirebilmektir. Hele günümüzde milyarların döndüğü günümüzde Sarıyer
gibi ilçe kulüplerinin büyük yatırımlar yaparak Şampiyonluk mücadelesi
vermesi hiç de kolay değil. Nitekim son beş altı yıldan seri verilen
olağanüstü mücadelede istenilen sonuçları vermedi. Ama yılgınlık yok,
yola devam…