HAYAL DEĞİL- XXXVIII

Covid- 19 her ne kadar kâbus olmaya devam ediyorsa da yavaş yavaş önlemler gevşetilmeye başlandı. Futbol müsabakalarının Haziran 13 de oynanmaya başlanacağı ve temmuz da tamamlanacağı açıklandı. Erkek ve kadın berberleri, AVM ler de kapılarını açacaklarına göre, iş düz yola girdi demektir deriz ve anılara da devam ederiz.

Beni takip eden sporsever arkadaşlarımdan ve bilhassa gençlerden ilginç istekler geliyor. Örneğin; Esat Bayram, Cengiz Güzeltepe, Tufan Engin, Sead Çelebiç gibi futbolcuları yazı ver. Tabii onlara nasıl yanıt verebileceğim konusunda rahatsızlık hissediyorum.

Tabii Sarıyerli futbolcuların tamamını tanırım. Ama onlarla yeteri kadar iç içe olmadım. Nedeni ise onların mekânı kamp binası, benim ki ise yönetim binası idi. Ben sporcularla kamplarda, otellerde, deplasmanlarda beraber olamadım, aynı zamanda kamp binasında günlerini geçiren futbolcularla da yeteri kadar birlikteliğimiz olmadı. Zira ben o dönemler hem kulüp müdürlüğüne hem de yazı ve idari işlerine bakıyordum. O nedenle onlarla kayda değer anılarım var diyemem, desem yanlış olur. Ama genel anlamda elbette ki anılarım vardır ama…

En çok bilgi istenenlerden biri Esat Bayram oldu. Esat’ın transferini Bursaspor’dan yaptık. Tabii bomba patlatmış olduk. Kolay değil tabii ligin bir semt takımı olan Sarıyer, Bursaspor gibi ligin hep üst sıralarında oynayan bir takımın en iyi savunma adamını alıyordu.

Esat’ı; Yaşar Duran’ı, Mustafa Yücedağ’ı, Feridun Alkan’ı, Çetin Karagök’ü, Detlef Müller (Metin Mert) ve Silva’nın transferleri takip etti. Böylece güçlü bir kadro oluşturuldu. Tabii böyle bir kadroyu kurmak her yönetim için kolay değil.

Ama o dönemdeki yönetim kurulu Bakanlar Kurulu gibi bir kuruldu. Örneğin; Erdal Aksoy, Özer Çiller, Üzeyir Garih, İsmet Acar, M. K Çağlayan, İsmet Uran, Maral Öztekin, Teoman Demir, İbrahim Çovaç, Eyüp Odabaşı, Jak Koen, İsrail Makriso. Atom Domalı ve Yönetim dışından Mustafa Taviloğlu, Erol Lodrik ve Mehmet Tuna… Bu yönetim kurulu da ancak böyle bir kadro kurarsa tarihe geçerdi. Öyle de oldu.

Bu kadronun as elemanlardan biriydi Esat. Uzun boylu, hareketli, hava toplarında kusursuz, ikili mücadelelerde başarılı, zaman zaman ileri çıkan ve oyunu savunmadan başlatan bir savunma adamı olarak yanındakilerle de fevkalade güzel anlaşan bir futbol anlayışı vardı. Sertlik denildiği zaman onun için, futbolun gereği ne ise onu yapıyordu. Aynı zihniyette yanında bir da Yaşar Yiğit olunca Sarıyer savunmasının kolay lokma olmadığı rahatlıkla anlaşılır. Sadece takımında değil, rakip takım üzerinde de ağırlığı olan, yani yaratan ve kabul ettirmesini bilen bir futbolcu idi.

Esat Sarıyer’in her başarı ve başarısızlığında büyük hissi sahibi oldu. Sarıyer takımında 11 yıl forma giyerek adını unutulmamak üzeri hem Sarıyer S. K. tarihine ve hem de futbol tarihine yazdı.

Esat oynarken Sarıyer iki lig 4 cülüğü, bir kez 5 cilik, bir kez 7 incilik gibi başarılı dereceler yaptı. 1991/92 sezonunda Uluslararası Balkan Kupasını kazanan kadronun direkt elemanlarından biriydi.

Yine aynı sezon oynanan Uluslar Arası Shell Kapalı Salon Futbol turnuvasında Sarıyer ikinciliği kazandı. Esat Sarıyer formayı altında 239 lig, 22 kupa, 4 Balkan Kupası, 3 Turnuva maçı olmak üzere 268 resmi ve ayrıca 104 özel maçla birlikte toplam olarak 372 maçta lacivert-beyazlı formayı giydi. Böylece Sarıyer tarihinde en çok oynayan 7 nci futbolcu oldu ve 1997 futbol hayatını noktaladı. Antrenör kurslarını tamamlayarak teknik adam diplomasını aldı. Enteresan bir söylemi var “Ben görev dilenmem, görev verirlerse en iyisini yaparım”. Doğru söze ne denir.

Sarıyer genç takımının Beylerbeyi sahasında maçı var. Takım iddialı, maç sabah 10.00. Toplandık ve minibüsle hareket ettik Yönetici olarak Sami Canel, Fikret Canlı üç kişiyiz, Aycan Cep de minibüsü kullanıyor. Arabada hilafsız 20 kişi varız.

Sami Canel önce Büyükdere’de iniş yaptı, beş on dakika sonra geldi, doğru maça. Ahmakıslatan yağmuru var. Biz saha içindeyiz, karşımızdaki tribünde yüze yakın rakip takım taraftarı var. Maçın başından beri adamlar bizim sövüp duruyorlar. Futbolcularımızdan bazıları Sami Canel’e el kol hareketi yapıp “duymuyor musunuz” der gibiydiler.

Av. Fikret Canlı’nın canına tak dedi. Fikret Bey Aycan Cep’e dönerek “Aycan git şu hergeleleri sustur gel” dedi. Aycan önce Fikret Bey’e baktı, sonra Sami Canel ve sonra bana! İki elini yana açarak “Ulan yüz kişinin içinde ne işim var” diyebildi. Sami ile biz saha içinde kasıklarımızı tutarak gülüyoruz. Fikret Bay her halde Aycan’ı samuray zannetti…

İşin enteresan yani, devre arasında tribüne 25, 30 kadar Sarıyer seyircisinin gelmiş olmasıydı. Meğer kıyıya yakın yerde balık tutuyorlarmış maçı duyunca kıyıya inip maça gelmişler. Böyle olunca da karşı taraf seyircisi sus-pus ve maçı Sarıyer kazandı tabii.

Sarıyer altyapısından yetişen futbolculardan biri de A. Oktay Çevik’tir. Oktay Sarıyer futbol okulundan yetişti. Yaş gruplarında oynadı ve profesyonel takım kadrosuna alındı. Yaş gruplarında ve Ümit takımında oynarken 11 kez A Genç milli takım formasını giydi. Bir gün Sarıyer Ümit takımı Mithatpaşa Stadında lig maçı oynuyor, Oktay’da oynuyor. Sarıyer Ümit takımı mükemmel bir futbol sergiliyor, Oktay parıl parıl parlıyordu.

Küçük pencereden maçı izleyen Candan Tarhan kendi kendine konuşuyor “Gel de bu oyundan sonra adamı oynatma”… Eyüp Odabaşı “Hocam kimi?” diye sorunca “Baksana Oktay müthiş” dedi.

Yani itiraf etmek gerekir ki Oktay takıma müthiş mücadelesi sonunda girdi ve mükemmel maçlar oynadı. Çok yetenekli bir futbolcu olan Oktay 1987 de Sarıyer’den ayrıldı.

Oktay Sarıyer forması altında; 91 lig, 9 amatör lig, 6 ümit, 14 kupa ve 6 turnuva maçı olmak üzere 126 resmi ve ayrıca 31 özel maçla birlikte toplam olarak 157 maçta lacivert-beyazlı formayı giydi. Lig maçlarında 11, amatör lig maçlarında 4, kupa maçlarında 8, turnuva maçlarında 1 ve özel maçlarda7 olmak üzere 31 gole imza attı. Sarıyer’in 1981/1982 sezonunda şampiyonluğu kazanan ve I. Türkiye Ligine yükselen Sarıyer’in bu büyük başarısında büyük pay sahiplerinden biriydi.

YARINA DEVAM DERİZ…